SANNE DE LEEUW
Mijn naam is Sanne de Leeuw den Bouter ik ben 16 jaar, ik studeer fotografie op het Grafisch Lyceum in Rotterdam. Op school kregen wij een presentatie van 2 fotografen over het kind effect project. Het idee was een positief verhaal vertellen met 1 foto. Toen ik dit hoorde moest ik gelijk denken aan mijn opa.
Mijn opa is inmiddels 91 jaar en sinds 2014 woont opa bij ons op de benedenverdieping. In 2020 heeft mijn opa een beroerte gehad genaamd een aversie, hierdoor verloor hij zijn vermogen van spraak, lezen en schrijven. Het gevolg hiervan was dat hij een maand lang in een revalidatiecentrum heeft gezeten.
Door de coronapandemie is hij in 2020 vervroegd ontslagen uit het revalidatiecentrum waardoor het nog niet helemaal goed met hem ging. Door veel hulp en oefenen met de logopedie gaat het veel beter met hem.
Opa zal nooit meer de oude zijn, maar dat houd hem niet tegen om te blijven lachen. Soms heeft hij het nog steeds moeilijk en toch blijft positief. Dit wou ik graag fotograferen. De foto die ik hier inlever was niet bedoeld voor dit project en is daarom per ongeluk gemaakt, toch vind ik dit veel beter bij het verhaal en de persoonlijkheid van mijn opa passen.
De foto
Op de foto ziet u mijn opa op zijn bed zitten, ondertussen probeert mijn vader al worstelend zijn klus overal uit te trekken. Opa was erg ondeugend en werkte expres niet mee. Daarom heb ik voor deze foto gekozen. Het laat precies zien hoe hij nu in het leven staat. Opa heeft veel meegemaakt maar zal altijd zijn ondeugende grappige zelf zijn.
Grafisch Lyceum Rotterdam, Fotografie
