KIM CAPPAN
Als klein meisje vergeleek ik mezelf al met anderen, alleen was ik hier nog niet bewust van natuurlijk. Het waren toen nog kleinere onderwerpen wat je erg interesseerde als kind, zoals het speelgoed van andere kinderen dat ik niet had.
Op de basisschool ging dat van speelgoed naar bepaalde kleding. Ik wilde alleen kleding hebben van 1 bepaalde kledingzaak omdat iedereen daar mee liep en ik moest dat dan ook hebben, zei een stemmetje van binnen in mij.
Vanaf mijn 17de ongeveer heeft social media een grote rol gespeeld in mijn leven, ik heb zoals heel veel tieners rond die leeftijd Instagram geïnstalleerd, wat echt werkte als een soort uitlaatklep maar tegelijkertijd ook mijn grootste vijand kon zijn.
Waarom? Door al die ‘perfecte’ mensen met hun slanke lichamen en leuke vrienden, begon ik me heel onzeker te voelen en leek het alsof ik niet goed genoeg was.
Ik werd onzeker over mijn lichaam maar ook hoe ik overkwam naar de buitenwereld, omdat ik best verlegen was in die tijd, en die mensen er altijd heel spontaan uitzien. Tot ik op een dag besloot: “ik ga iedere dag in de spiegel wat mooie dingen zeggen over mezelf, en dan komt er iedere dag eentje bij” en dit helpt echt. Ik zit nog steeds op diezelfde weg naar dat doel toe, maar het gaat al veel beter. Elke dag is een stap dichterbij.
Wat ik wil meegegeven aan andere jonge meiden: vergelijk jezelf niet met andere die ‘perfect’ lijken, want niemand is perfect. Alle imperfecties die je misschien niet zo mooi vindt aan jezelf maken je juist uniek!
Grafisch Lyceum Rotterdam, Fotografie